XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Aurreko galderan esan denez, duela berrogei urte oraindik jaio berriak 24 orduren buruan edo, gehienaz ere, 48 orduren buruan bataiatu ohi zituzten.
Bataioa herriko edo auzoko elizan egiten zen beti, eta apaizak eman ohi zuen.
Haurra jaiotzean bizirik iraungo ez zuenaren aztarnaren bat somatzen bazen, erditzean lagundu zuen pertsonak edo etxeko senitarteko nagusiren batek berehala bataiatzen zuen etxean bertan.
Buru gainean ur bedeinkatu pixka bat botatzen zitzaion, gurutzearena egin eta, aldi berean, esan beharreko formula esaten zitzaiolarik seriotasun eta arreta handiz, hutsegiterik ez izateko.
Formula honetan haurrarentzat aukeratutako izena esan eta ondoren hauxe erantsi ohi zen:
Geroago, nahiz eta haurra etxean bataiatua egon, haren osasun-egoera ona bazen edo sendatzen zenean, elizara eraman eta bataiatu egiten zuten, aurreko bataioa berresteko.
Gaur egun, hilean igande batean, aurreko hilean edo hilabeteetan jaiotako haur guztiak batera bataiatzen dituzte elizan.
Garai batean, laneguna izaten zenez, aita-ama pontekoak, aita eta beste etxekoren bat joan ohi ziren.
Haurra, bai elizara joaterakoan, baita handik itzuli eta amari eman arte ere, familiartekoa izan gabe familiakoen laguna zen auzoko emakume batek eraman ohi zuen.
Emakume honi
Gaur egun, bataioak igandetan egiten direnez, joan nahi duten senitarteko guztiak gonbidatu ohi dituzte bataiora, eta, oro har, bazkaria egin ohi da jatetxeren batean, bazkari honetara gurasoen ahaide hurbilak joaten direlarik.